leyla ile mecnun

keşke devam etse be. kaldıranların amk onlar kendilerini biliyor.

bir kere bile izlemedim.

tuvalet terliği! sarı olan! plastik. bir tarafı kopmuştur hani. ayak dışarı çıkar basamazsın yahu! yani giyemezsin de işte ayağını sürersin üstüne basarak. işte o tuvalet terliği, o derece çirkin.

arkadaşlarım etrafımda konuştuğunda sinirlendiğim, daha sonra izlemeye başladığımda ne saçma lan dediğim sonrasında ise bağımlı olup repliklerine kadar ezberlediğim dizi. bittiğini söylediklerinde ağlamaklı olduğum doğrudur. hala twitter sayfamda pc mde fotoğraflarıyla anısını yaşattığım dizi

imdb'den 9.2 puanla top tv series'de 11.sırada bulunan dizi. gerçekten efsaneydi ve zor gelir böylesi daha..

böylesi gelmez

dizi falan değildi ya başka bir şeydi. kireçburnu'na hiç gitmemiş olmama rağmen ben o bankta oturmuş gibi hissediyorum. ismail abi'yle gemiyi beklemiş, erdal'a veresiye için yalvarmış, mecnunların bahçesinde sabahlamış gibi. iskender amca kızardı ama çok da severdi bizi. hani bazı anları hatırlayınca yüzünde buruk bir gülümseme olur ya leyla ile mecnun o güzel anlardı.

işte asıl hüzün budur ayıp be abv sizin

bu aralar baştan başladım tekrar izliyorum. başlarda oyunculardaki hamlık falan net belli oluyor. çok zevkli böyle bir efsanenin gelişimini izlemek.

unutulması güç efsane bir dizi. saçma sapan diziler hala yayınlanırken leyla ile mecnunun yayından kaldırılması gerçekten çok sinir bozucu.

şahaser.evet evet, bu kelime tam oturuyor.müthiş şekilde güldürürken duygusal sahnelerinde doruğa ulaştıran nadir yapıtlardan.dizi karekterlerinden favorim ise otoritelerin aksine ismail ağabey ya da erdal bakkal değil, yavuz'dur.gölge yavuz :)

ulan çok güzel dizi beeeeeeee. ya her sahnesi mi sırıtılarak seyredilir. şu şarkı herkesin kulağına tanıdık geliyordur. o erik sahnesinin böyle bir şarkıdan geldiğini öğrendiğimde kahkaha atmıştım dizinin her yeri gönderme dolu ya.

Türkiye ye absürd komediyi getiren, veda ederken de kalbimizin bir parçasını götüren dizi.Ama biliyoruz: O GEMİ Bİ GÜN MUTLAKA GELECEK!

Hiçbir bölümü eskimeyen duygusal ve bir o kadar komik dizidir.

çok iyi diziydi.

tam leyla ile mecnun başlığını arayacaktım ki yan tarafta gördüm. az önce bir kere daha yayınlanan son bölümünü izledim. bütün bölümlerini bitirdikten sonra tabii. garip bir boşluğa düştüm gibi. bilmiyorum tam. az değil 103 bölüm olmuş. neredeyse bütün yaz izledim yani. kafam da mecidiyeköy gibi şu anda. yıkıyor geçiyor zaten son bölümü. bi' an kahkahalarla gülerken birden gözlerim yaşarıyor. allak bullak kafa. neyse, velhasılıkelam izleyin izlettirin efendim. başka dizi bu. ne zaman film,dizi,kitap bitirsem böyle boşalıyor kafam birden. alışkanlıkları bırakmaktan oluyor sanırım,bilemiyorum tam. hüzünlü bir durum biraz.

bu dizinin somunu bilerek izlemek acayip ilginç. olay örgüsü bazen sıksa da keyifli. açıkçası serkan keskin ve cengiz bozkurt'un oyunculuklarına sebep başladım bu diziye. yalnız çok uzun be bölümler. bölüm somunu getirene kadar darlanıyorum resmen. şimdilik 14 bölüm izledim, en keyifli bölümü ismail abi'nin mafyanın getir götür işini yaptığı bölümdü. kahkaha ata ata izledim.

Bu dizinin türkiyeye verdiği en büyük zarar çay çay diye dolanan ergenlerdir. Gerçi başkada zararı olmamıştır heralde

youtube'da bir kesitine denk geldim. ondan başkasına oradan oraya derken 1 saattir takıldım kaldım resmen. özlemişim ulan deli gibi.

Bu ülkeye gelmiş en kafa dizidir ve yeri doldurulamayacaktir varsa bildiğiniz güzel replikler alt tarafa bekleriz

1 sezondan sonra takipcisi oldukca düşen komedi dizisi diye cikip politik sebeplerle bitirilen dizidir. Aslinda islerine baksaydi tarikat bile olurdu fanlarindan. Kaldirilmasina uzulmustum

tek bir bölümünü izlemedim. niye izleyeyim ki?

İzleyen adamin konusmasini değiştiren devrik cümleye teşvik eden ve IMDb de ilk 10 a girmiş ilk türk dizisizidir

erinmedim bu diziyi baştan sona izledim. eğlenceli ama öyle abartıldığı kadar yere göğe sığdırılmayacak bir dizi değildi. braz absürt mizah, biraz da melankoli, oldu sana dizi. sik sok türk dizileri içerisinde kendine has tarzı ve izlenirliğiyle farklı bir yerde ama, öyle göklere çıkarılacak dizi değil. şu sahnesine bir hafta güldüm ama. --- spoiler --- ahahahaha --- spoiler ---

İmdb den 9.2 almış olan dizi.

dizi gibi dizi,hiç bir mantığı yok ve en ilgi çekici yanıda bu oldu hep

eski bölümleri izlendikçe sakız çiğneten dizidir efendim. hele bir 17. bölümü vardır bu meretin. o bölüm başlar ama o bitmez siz bitersiniz.

kaliteli bir yapimdir. sin zamanlarda yapilan birkac kaloteli calismanin en sevdigim kismi huznu aslinda. evet, guzel bir espri anlayisi, alisilmisin disinda bir yetenekleri var mizaha var ama boyle bani gulmekten nefes alamadigin noktalardan sonra birden huzne boguluyorsun ya ves saniye icerisinde. bu adamlar hem neseyi hem huznu cok iyi anlatiyorlar. en guzel komedi dizilerinden birinin en huzunlu sahnelerini severim. ya bi de ismail abiye selam olsun. keske buradan yazip da gonderdigim selam onun kulagina carpsa, denk gelse

bana göre bugüne kadar yayınlanan en efsane dizidir.bu dizi yüzünden film izleyemez oldum.sürekli açıp açıp herhangi bi bölümünü açıp izliyorum.

o gemi bir gün gelecek

hiç bir yılbaşı kutlaması buradaki kadar samimi olamamıştır.

diziyi hiç izlemedim. izlemediğim için dizi hakkında yorum yapmayacağım. ama çevremde çok ama çok fanatiği olan bir dizi olduğu için açtım ve youtube dan bir sahnesini izledim dün akşam. son 24 saat içinde 7 defa izledim sahneyi. ve 7 sinde de tüylerim diken diken oldu. utanmasam ağlayacak duruma geliyorum her seferinde. dizi içini bilemem ama bu sahnede ali atayın muhteşem oyunculuğu beni benden aldı. kaçırmayın, mutlaka sizde izleyin. buyrun : hüzünlenmek için buraya tıklıyoruz

doğruyu söylemek gerekirse dizinin ilk çıkacağı zamanlar "yine saçma sapan dizilerden biri" diye düşünmüştüm. halbuki nasıl da yanılmışım. önce annemin bak bu güzel diziye benziyo demesiyle dikkatimi çekti ama yine de izlemem için ortada bir neden göremedim. daha sonra tesadüf eseri bir akşam diziye rast geldim. bi şans verelim artık dedim ve dizi anlam veremediğim şekilde hoşuma gitti. böyle bir şeyi beklemiyordum. çünkü genel olarak dizi izleyen bi insan değildim ama bu farklıydı beni kendine doğru çeken bir yapısı vardı ki oldukça hoşuma gitmişti. o günden sonra yavaş yavaş arttırarak izlemeye başladım. zaten yeni başladığı için dizi bi sonraki haftaki bölüme yetişiverdim. her hafta çıkan bölümü kaçırmamaya çalıştım arada bi kaç tane kaçan oldu tabi ama boş bi vakitte hepsini izledim. sonra dizinin finali yapıldı vesaire oralara girmeyecem ama o gün bugündür leyla ile mecnun benim vazgeçilmezim olmuştur. canım mı sıkılır açarım bi bölüm 2 dakika içerisinde kendime gelirim, film izlemek istesem ama filmler arasında karar veremesem en iyisi leyla ile mecnun zaten yea derim yine açarım bunu izlerim. her ne kadar başta saçma sapan desem de sonuna kadar yanıldığımın farkındayım ee ne demişler büyük lokma ye ama büyük konuşma...

bok gibi dizi.gülmek için kendinizi zorlamanız gereken dizi.

en başta deli gibi sahip çıktım bu diziye. bir dizi en çok ne kadar sevilebilirse o kadar sevdim vesselam, bağlandım hatta arada izlemeyip daha çok keyif alayım şeklinde eylemlerim oldu. sonra yayından kaldırıldı, küfrettim, sövdüm, lanet ettim devlete kanala siyasete falan. ardından bir baktım ki, resmen samimiyeti kullanarak samimiyetsiz bir oluşum tarafından istismar edilmişim. o zamandan beri açıp bir kere bakmadım, tek tük arada denk gelen kısa sahneleri dışında izlemeyeli bir yılı geçti sanırım. kendilerine olan sevgimizi başka amaçlar için kullanan (en azından bir kısmı) bir kalabalık olduğunu düşünüyorum artık sadece, vesselam.

bu diziyi izleyip konuşması değişmemiş birine rastlamak zor.

belli bir genel kültür seviyesi olmayanların veya o zamanki gündemden uzak olanların esprileri anlamayacagı ve dolayısıyla beğenmeyeceği dizidir dizimizdir.

muhteşem bir kadroya sahip olan diziydi. ama nedense o güzel diziyi de bitirdiler...

hiçbir diziyi bu kadar güzel bu kadar içten bulmadım doğrusu hatta her bölümden birkaç sahneyi açar tekrar tekrar izlerim,yalan yok izleyeni de izlemeyeni de olayı yeraltı muhabbetine sürükleyene kadar da muazzam bir ilaç etkisindeydi yeri gelip güldüren yeri gelip hüzünlendiren bu dizi artık sıradanlaşıp herkesin ağzına sakız oldu üzüldüm bir miktar, odamın baş köşesinde posterleri asılı bu güzel insanların ne zaman yersiz bir yere konu olduklarını görsem onlara bakar gülümserim en olmadı açar tekrar izlerim çünkü o kadar doğal buluyorum, izlemeyenlere de izlemelerini fakat her yere yazıp bokunu çıkarmamalarını tavsiye ederim.

efsane dizidir. medcezircilerin anlayamayacagi bir mizaha sahiptir. hakkı yenilmiş siktiri boktan bi nedenle yayindan kaldırılmıştır.

mecnun'a leylaların dayanmadığı diziydi. her sezon başka leyla. hatta 2.sezonda 1 değil tam iki leyla vardı.

(bkz: türkiye'de güzel şeylerin engellenmesi) (bkz: türkiye'de güzel şeylerin ağzına sıçılması) (bkz: türkiye'de güzel şeylerin amına koyulması)

en efsane dizilerdendi ne yazık ki. arda karakteriyse dizinin en iyilerindendi.

iskender'in gar sahnesi bu sahnesini onlarca kez izlediğim, buna benzer pek çok duygusal sahneyi barındıran nevi şahsına münhasır diziydi. yazık olmuştur kendisine.

aklıma geldi, yine duygulandım bee..

yavuzun ölüm sahnesini herkesle bir bir gelip helalleştiğini hepiniz biliyorsunuz dur işte o sahnede kardeşim hüngür hüngür ağladı lan yavuz ölüyor diye :( "niye ölüyor abi ?" dedi cevap da veremedim. çaktırmadan bende ağladım tabi :(

lan ne günlerdi be

türk yapımı en iyi dizilerden

ülkemizin gördüğü en iyi işlerindendi. türkiye'de hiç bir başarının cezasız kalmadığı gibi bu başarı da cezasız kalmadı. o gemi gelecek be ismail abi...

(bkz: absürt komedi) alanında türkiye'nin şahit olduğu en sağlam yapım. bitmesinde emeği geçen herkesin, devletin bekâsı ile birlikte abv.